De Niagara watervallen
Door: jorisenjan
Blijf op de hoogte en volg Joris en Jan
23 Juni 2011 | Canada, Niagara Falls
de Niagara Watervallen.
Irma had vanmorgen nog een examen op haar school in Stratford. Voor we haar konden oppikken moesten we eerst even tanken. Let wel zo'n zescinilinder rijdt met 1 liter benzine maar 4 kilometer (als je niet te veel bergen tegenkomt) en de benzine is 1,25 Canadese dollar. Dus 178 liter is 230 dollar = circa 150 euro er in gegooid.
Joris mocht natuurlijk weer rijden en Irma mocht op het reservebankje achterin. Van Stratford naar Niagara is zo'n 160 km en dus waren we nog al eens gauw daar. Op een groot parkeerterrein de camper neergezet en op zoek naar de watervallen. Niet moeilijk want je hoort ze al op een kilometer afstand.
Het eerste wat je tegenkomt is kermis met gokhallen, griezelhuizen, souvenirwinkeltjes, een groot rad, eethuisjes met veel zoetigheid, 3-D theaters en meer van dat spul. Echt jammer voor zo'n mooi natuurverschijnsel dat een stuk verder ligt.
Maar de watervallen op zich maken veel goed. Het gebulder, het opspattende enemeer tot mist gevormde water, het imposante uitzicht op de beide gedeelten met het eiland ertussen vanaf het Ontariomeer, het kolkende en schuimend geheel als het neerkomt en later het wat kalmere deel wat wegvloeit naar het Eriemeer.
De attractie hier is The Maid off Mist, een boot die vlak langs de twee watervallen langsvaart. Eerst wordt er een foto van je gemaakt, die ze op de watervallen projecteren en als de rondvaart is gemaakt, mag je die kopen.
Iedereen heeft een blauwe regenponcho aan en langs de Canadese waterval valt het wel mee met het natworden. De Amerikaanse waterval heet de Horseshoe en is halfrond, zodat je er wel echt nat wordtals de boot in het midden voor de watervallen komt. Wel een geweldig gebeuren als je er zo dicht bij dit geweld komt.
Na deze spectaculaire boottocht kun je een stuk verder in de tunnels achter de watervallen. Ook weer een poncho aan (nu een gele) en via een gangenstelsel wordt je weer nat op het uitzichtpunt naast de watervallen en achter de watervallen zie je het water alleen maar vallen.
Hierna zijn we naar de camping gereden en hebben ons daar geinstalleerd, taco's gegeten, gedoucht, gezwommen en gefietst. en om 10 uur weer terug om de watervallen by night te zien. Deze worden verlicht in diverse kleuren en soms is er in de zomer nog vuurwerk om 11 uur (hiervoor waren we te vroeg in het seizoen). Nog een pilsje drinken bij het Hardrock cafe en weer terug naar de camping.
Vandaag brengen we Irma terug naar Embro en willen dan onze reis voortzetten naar Harrisburg. Dit zal in twee etappes gebeuren anders rijden we wel teveel op een dag.
De groetjes van de twee J's en nu ook Irma.
Irma had vanmorgen nog een examen op haar school in Stratford. Voor we haar konden oppikken moesten we eerst even tanken. Let wel zo'n zescinilinder rijdt met 1 liter benzine maar 4 kilometer (als je niet te veel bergen tegenkomt) en de benzine is 1,25 Canadese dollar. Dus 178 liter is 230 dollar = circa 150 euro er in gegooid.
Joris mocht natuurlijk weer rijden en Irma mocht op het reservebankje achterin. Van Stratford naar Niagara is zo'n 160 km en dus waren we nog al eens gauw daar. Op een groot parkeerterrein de camper neergezet en op zoek naar de watervallen. Niet moeilijk want je hoort ze al op een kilometer afstand.
Het eerste wat je tegenkomt is kermis met gokhallen, griezelhuizen, souvenirwinkeltjes, een groot rad, eethuisjes met veel zoetigheid, 3-D theaters en meer van dat spul. Echt jammer voor zo'n mooi natuurverschijnsel dat een stuk verder ligt.
Maar de watervallen op zich maken veel goed. Het gebulder, het opspattende enemeer tot mist gevormde water, het imposante uitzicht op de beide gedeelten met het eiland ertussen vanaf het Ontariomeer, het kolkende en schuimend geheel als het neerkomt en later het wat kalmere deel wat wegvloeit naar het Eriemeer.
De attractie hier is The Maid off Mist, een boot die vlak langs de twee watervallen langsvaart. Eerst wordt er een foto van je gemaakt, die ze op de watervallen projecteren en als de rondvaart is gemaakt, mag je die kopen.
Iedereen heeft een blauwe regenponcho aan en langs de Canadese waterval valt het wel mee met het natworden. De Amerikaanse waterval heet de Horseshoe en is halfrond, zodat je er wel echt nat wordtals de boot in het midden voor de watervallen komt. Wel een geweldig gebeuren als je er zo dicht bij dit geweld komt.
Na deze spectaculaire boottocht kun je een stuk verder in de tunnels achter de watervallen. Ook weer een poncho aan (nu een gele) en via een gangenstelsel wordt je weer nat op het uitzichtpunt naast de watervallen en achter de watervallen zie je het water alleen maar vallen.
Hierna zijn we naar de camping gereden en hebben ons daar geinstalleerd, taco's gegeten, gedoucht, gezwommen en gefietst. en om 10 uur weer terug om de watervallen by night te zien. Deze worden verlicht in diverse kleuren en soms is er in de zomer nog vuurwerk om 11 uur (hiervoor waren we te vroeg in het seizoen). Nog een pilsje drinken bij het Hardrock cafe en weer terug naar de camping.
Vandaag brengen we Irma terug naar Embro en willen dan onze reis voortzetten naar Harrisburg. Dit zal in twee etappes gebeuren anders rijden we wel teveel op een dag.
De groetjes van de twee J's en nu ook Irma.
-
23 Juni 2011 - 14:43
Angela:
ik ben heeeeeel benieuwd naar de fotos van de N.F. 1 van mijn dromen om daar nog eens na toe te gaan! x -
23 Juni 2011 - 21:00
Irma :
Nogmaals super dankjewel.
En de horesshoe ones are the canadians!
xxxxx -
24 Juni 2011 - 00:17
Marloes:
toevallig dat ik weet dat die skon blauwe poncho's 39 cent kosten bij de action. wij kunnen ze hier niet aanslepen met al die regen! hoeveel hardrockcafe's hebben jullie inmiddels gehad? ik neem aan dat jullie van elk cafe een shirt voor mij meenemen ;)
x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
